به گزارش ایسنا، گرگ وینتر، ۱۴ آوریل ۱۹۵۱ در شهر لستر، انگلستان دیده به جهان گشود. وی دارای رتبه " سی‌بی‌ای" یا "عالی‌ترین رتبه امپراتوری بریتانیا "(CBE) و" اف‌آراس" یا "همکار انجمن سلطنتی"(FRS) است.

او عضو "کالج ترینیتی کمبریج"(College of the Holy and Undivided Trinity)  و "رئیس شورای تحقیقات پزشکی"(MRC)  انگلستان نیز است.

این زیست‌شیمی‌دان برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۸، برای کارهای پیشگامانه‌اش در زمینه" پادتن تک‌تیره" مشهور است.

"پادتن‌های تک تیره"(Monoclonal antibodies) یا آنتی بادی مونوکلونال پادتن‌ها یک تک‌گونه هستند که همانند یکدیگرند. علت این همانندی اینست که این پادتن‌ها توسط نوعی سلول ایمنی تولید شده‌اند که همه همانندسازی‌شده از یک سلول والد است. البته معمولا با تکثیر ریکامبیننت این پادتن‌ها ساخته می‌شوند. پادتن‌های تک‌تیره پادتن‌هایی تک‌اختصاصی هستند که همه مشابه هم هستند چون از سلول‌های ایمنی مشخص که از یک سلول کلون شده‌اند ایجاد شده، برخلاف پادتن‌های پلی کلونال که از سلول‌های ایمنی متفاوتی ایجاد می‌شوند. پادتن‌های تک‌تیره اتصال تک ظرفیتی دارند بدین معنی که همه به یک نوع اپیتوپ متصل می‌شوند.

"آدام اسمیت"(Adam Smith) سرپرست علمی رسانه بنیاد نوبل مصاحبه‌ای تلفنی با "سر گرگوری پی وینتر" یکی از سه برنده نوبل شیمی ۲۰۱۸ انجام داده که در ادامه می‌خوانید:

اسمیت: سلام من "آدام اسمیت" هستم و از سایت نوبل‌پرایز تماس می‌گیرم.

وینتر: سلام بله بفرمایید.

اسمیت: برای دریافت جایزه بسیار تبریک می‌گویم.

وینتر: بسیار سپاسگزارم.

اسمیت: کار شما به خاطر استفاده از فاژها برای تولید داروهای جدید واقعا تحسین برانگیز و نمونه کاملی از پژوهش‌های کاربردی سازی بود، درست است؟

وینتر: بله، هنگامیکه من این پژوهش را آغاز کردم اصلا به اینکه این یک پژوهش کاربردی سازی است فکر نمی‌کردم و به طور کلی بیشتر به ایجاد مولکول‌های جدید علاقه داشتم. در واقع در پژوهش پیشین من که مهندسی پروتئین بود من تنها به درک چگونگی عملکرد آنزیم‌ها و دیگر موضوعات علاقه‌مند بودم اما پس از آن دوباره شروع به مطالعه درباره آنتیبادی‌ها کردم تا عملکرد دقیق آنها را نیز دریابم و سپس متوجه شدم که می‌توان از فناوری‌های تکاملی برای خلق "رپرتوارهای"(repertoires) بزرگ استفاده نمود. البته من فکر میکنم که دو نکته اساسی در کار من بسیار مهم بودند. اولین کار، تولید نسل رپرتوارها و اطمینان حاصل کردن از کارامد بودن آنها بود که این رپرتورها بتوانند پروتئین‌ها را کاملا خم کنند و مرحله دوم، نمایش آنها در استفاده از فاژ بود که "جورج اسمیت" به آن در کار خود اشاره کرده است. بنابراین از نخست من به این فکر می‌کردم که من می‌بایست آنتی بادی‌های دارویی را توسعه دهم. هنگامیکه افراد در مسیر انجام کاری قرار می‌گیرند، فرصت‌هایی را نیز به دست می‌آورند و آنجا است که باید بدانند این‌ها فرصت‌هایی برای غلبه بر یک مشکل واقعا دشوار است و در خصوص کار من نیز مشکل این بود که چگونه آنتیبادیهای انسانی علیه آنتیژن‌های انسانی توسعه دهم اما با قرار گرفتن در مسیر و تجربه متوجه شدم که می‌توانیم با استفاده از فناوری تکاملی آن را ایجاد کنیم. آنچه ما انجام دادیم، شروع منطقی دانستن این موضوع بود که چگونه می‌توانیم از سیستم ایمنی که یک سیستم تکاملی است، برای ساخت آنتی بادی‌های انسانی تقلید و استفاده کنیم.

اسمیت: درست است شما آن کار را به خوبی انجام دادید.

وینتر: دقیقا

اسمیت: بله، پیامی بسیار مهم در همه این موارد وجود دارد و آن این است که افراد و به شخصه خودم نمی‌دانم فرصت‌ها چه زمانی بوجود میآیند و حتما برای به دست آوردن این فرصت‌ها باید تحقیقات متعدد انجام داد.

وینتر: من کاملا با این موضوع موافقم. استراتژی شخصی من این است که باید ابتدا تحقیقات پایه را انجام دهم و اجازه دهم تا فرصت‌ها به وجود آیند. به عبارت دیگر نباید بگویم "این کاری کاربردی است، من قصد ندارم این کار را انجام دهم". درنهایت دیدگاه اصلی من این است که باید هدفت را به اثبات برسانی و در حین انجام این کار لذت نیز ببرید.

اسمیت: شما یک دانشمند، یک مخترع، یک کارآفرین و یک مدیر هستید. انرژی لازم برای انجام تمام این کارها را از کجا دریافت می‌کنید؟

وینتر:(با خنده) خب، خیلی سریع و فشرده همه این کارها را انجام می‌دهم، منظورم این است که همه این کارها را به نحو احسن هم انجام نمی‌دهم. من هر سال در یکی از مراحل مختلف زندگی خود موفق می‌شوم. من دوست دارم سالانه میلیاردها دلار برای حمایت از علوم سرمایهگذاری کنم. برخی معتقدند چون هدفت نیک و کمک به بشریت است پس اتفاقات نیک نیز برایت رخ می‌دهد.

اسمیت: اکنون می‌خواهم خیلی مختصر به" LMB" (آزمایشگاه زیست شناسی مولکولی شورای تحقیقات پزشکی انگستان) اشاره کنم و بگویم این نیز می‌تواند یک نوع جایزه نوبل باشد و می‌دانم خیلی برایتان ارزشمند است اما می‌خواهم بدانم چه چیزی آن را در نظر شما خاص می‌سازد؟

وینتر: مردم کار کردن در آزمایشگاه " LMB" را خیلی خاص می‌دانند اما خب در هر کاری مشکلاتی نیز وجود دارد. اما با این وجود من بسیار خوش شانس بودم که چند سالی را کنار افرادی نظیر "فرد سنگر"(Fred Sanger) و "سزار میلستین"(César Milstein) که مربیان بسیار خوبی برایم بودند، گذرانده‌ام و آنها بوده‌اند که همیشه مرا تشویق می‌کردند که به مسائل بزرگ و مهم فکر کنم.

اسمیت: بسیار خب، ممنون از وقتی که برای ما در این روز خاص گذاشتید.

وینتر: بسیار سپاسگذارم.

انتهای پیام

روز گشته جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۸ مشترکا به ترتیب به "سر گرگوری پی وینتر" (Sir Gregory P. Winter)، "جورج پی اسمیت"(George P. Smith) و "فرانسیس اچ آرنولد" (Frances H. Arnold) به خاطر استفاده از فاژها برای تولید داروهای جدید، توسعه یک روش جدید به نام نمایش فاژ و ایجاد انقلاب در آنزیم‌ها اعطا شد. اکنون "آدام اسمیت(Adam Smith)  سرپرست علمی رسانه بنیاد نوبل مصاحبه‌ای با "سر گرگوری پی وینتر" یکی از سه برنده نوبل شیمی ۲۰۱۸ انجام داده است.

منبع